جورابی به قشنگی عشق !!!

سلام گل مامان

حالت چطوره ؟؟

دلم برای تو و برای اینجا تنگ شده بود .. و برای نوشتن

امروز داشتم از دانشگاه میومدم خونه . رسیدم به ایستگاه مترو

یه دفعه یه چیزی توجهمو جلب کرد . یه جعبه کنار پله های مترو بود که توش یه عالمه جورابای بافتنی دخترونه با رنگای مختلف بود . خیلی خوشگل بودن ..

یه خانومی نشسته بود همونجا و به من که داشتم اونا رو می دیدم لبخند میزد ..

میدونی چیه خیلی خوشم میاد از کسایی که میان و حاصل دسترنج و هنر خودشونو میفروشن ، چیزی بخرم ..

به نظرم اونا خیلی شرافتمندانه تر از خیلیا دارن پول در میارن . تازه به نسبت دستباف بودنش خیلی هم ارزون میداد .

همینجوری که داشتم نگاشون میکردم یهو دلم قنج زد !! با خودم گفتم چی میشه اگه منم یه دختر کوچولو ی ناز نازی داشته باشم که تو زمستون اینا رو پاش کنم

یهو یه پسر بچه با ذوق و شوق اومد جلو و فهمیدم که پسر همون خانومه و منتظر بود تا بهش پول بدم و یکی رو بردارم

مونده بودم چه رنگی رو انتخاب کنم . سفید - قرمزش ، بیشتر توجهمو جلب کرد .

پولو دادم به پسره و به اون خانوم دوباره نگاه کردم . بهش لبخند زدم و گفتم مرسی . اونم لبخند زد و گفت : خواهش میکنم

کسی که اینقدر محتاج باشه که برای گذروندن زندگیش مجبور باشه جوراب ببافه و کنار خیابون بفروشه حتما مشکلات زیادی داره

اما ....

این مهمه که میون این همه مشکل بازم یادش نمیره که وقتی داره جنسشو میفروشه به مشتری ش لبخند بزنه !! و خوشحال باشه که یه نفر چیزی رو که اون با دستای خودش بافته ، استفاده میکنه ... این یعنی قدردانی!!!

بعد از خریدن اون یک جفت جوراب حس خیلی خوبی داشتم . پله های ایستگاه رو اومدم پایین و تو این فکر بودم که یه روزی این جورابای خوشگلو پای بچه ام میکنم حتی اگه پسر باشه !!!

 امیدوارم ازشون خوشت بیاد عزیزم .. دوست دارم ..... خیلی دوست دارم